Nieuwsbrief 74 - juli-augustus-september 2024

Inhoud
 

 Omslagfoto
 

De sari is de traditionele kledij van alle vrouwen in India. Het is een lange lap stof, die geplooid rond het lichaam
gewikkeld wordt. Er zijn sari’s in alle prijsklassen. De goedkoopste zijn van kunstvezel. Hier is een man aan een
oeroud weefgetouw ambachtelijk een zijden sari aan het weven. Het aantal werkuren is nauwelijks in te schatten,
maar dit is dus echt een luxeproduct.

(Terug naar inhoud)

 

Ter herinnering: onze nieuwe bijdragen

Misschien is het je ontgaan, misschien was je het van plan, maar ben je het dan vergeten.
Het gaat om de nieuwe maandelijkse bijdragen, waarover we het in de vorige Nieuwsbrief al hadden.
Vandaar deze herinnering.

Onze bijdragen voor peterschappen zijn al jaren ongewijzigd gebleven en zijn nog altijd uiterst laag.
Dat kon enkel door een strikt financieel beleid, omdat we enkel met vrijwilligers werken en de kosten beperken tot
het strikte minimum, zowel hier als in India.

Maar op een bepaald ogenblik is de rek eruit. Ook in India heeft men af te rekenen met een vrij hoge inflatie.
Father Nathan liet ons weten dat met name de prijzen van schoolgerief (boeken, schriften, enz.) en voedingswaren
extra sterk gestegen zijn.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                      Vandaar Vandaar dat een kleine aanpassing van de bijdragen onontkoombaar is geworden.
In overleg met Father Nathan zijn we tot de conclusie gekomen dat een toename van de maandelijkse bijdragen
met 2 euro volstaat. Geef toe, dat blijft erg bescheiden, je hebt er nog geen kop koffie voor …

Vanaf nu bedragen de maandelijkse bijdragen dus € 13 in plaats van € 11, respectievelijk € 22 in plaats van € 20
voor de kinderen met een beperking (blinde kinderen en kinderen met hiv/aids besmetting).
We vragen u dan ook om uw bestendige opdracht bij de bank hieraan aan te passen.
Uw petekind(eren) rekenen op u. Bij voorbaat hartelijk dank.

(Terug naar inhoud)
 

Ter herinnering: nationaal nummer alsjeblieft ...

Zoals we in de vorige Nieuwsbrief al uitlegden worden we vanaf het boekjaar 2024 door de FOD Financiën
verplicht uw nationaal nummer op te nemen in onze jaarlijkse listing aan het ministerie.
Dit is essentieel om begin 2025 een geldig fiscaal attest te kunnen afleveren.
Vandaar ook onze oproep om ons dit nummer door te mailen.

Onze vraag is niet in dovemans oren gevallen. We hebben er van onze peters, meters en sponsors reeds
zeer veel respons op gekregen. We bedanken ze graag voor hun medewerking.
Hun gegevens werden intussen al aangepast in onze database.

Voor wie zijn nationaal nummer nog niet doorgegeven heeft herhalen we nog eens onze vraag.
Graag een mailtje aan de voorzitter van Abhaya India vzw: mpoppe@skynet.be, met je naam en nationaal nummer.
Of bel het nummer gewoon even door op 0488 622 399.
Je vindt je nationaal nummer op de keerzijde van je identiteitskaart.
 

Je info wordt uiteraard vertrouwelijk behandeld en enkel gebruikt om aan onze verplichtingen jegens het ministerie
te voldoen. Dit alles in overeenstemming met de betrokken wetgeving op de privacy en de gegevensbescherming.

Je medewerking bespaart onze vrijwilligers een hoop tijd, werk en geld in de toekomst.
Alvast een gemeend dankjewel voor je hulp.

(Terug naar inhoud)

 

Nieuws uit India: brief van Father Nathan

Beste peters en meters, weldoeners van Abhaya India en lieve vrienden in België,

Het is alweer een tijd geleden dat ik jullie schreef via de Nieuwsbrief van Abhaya India.
Intussen is er weer heel wat gebeurd. Afgelopen zomer werd ik overgeplaatst van de Vianney Vidyalayaschool
in Ballari, waar ik erg van hield, naar de Shrine Church. Ik werd rector van het Mariaheiligdom (Basiliek) in Ballari.
Het is een heiligdom dat 24 jaar geleden werd gebouwd ter ere van de gezegende Moeder van Goede Gezondheid,
plaatselijk bekend als "Ballari Arogyamathe Punyashethra".
Na vele jaren in scholen en internaten te hebben gewerkt, kreeg ik een onderbreking om hier pastoraal werk te doen.
Mensen van alle kasten en religies bezoeken elke dag deze plaats. We hebben een klooster met drie zusters
bij het heiligdom om ons te helpen met de dagelijkse activiteiten.
Voor mij is het een heel nieuwe taak en ik ben me nog aan het inwerken. Ik zal hier de komende vijf jaar blijven.

Ik heb in mijn nieuwe functie meer vrije tijd dan bij het leiden van een school.
Ik ontmoet alle Abhayakinderen van Ballari op zaterdag en zondag en ga ook regelmatig naar het district Raichur
om ook daar kinderen te ontmoeten.

Het afgelopen jaar (2023-24) hebben we in de Vianney Vidyalayaschool 8 ruime klaslokalen bijgebouwd voor
de kinderen van de Kannada Medium Section.
Dit kon gerealiseerd worden dankzij de vrijgevigheid van vele weldoeners.
De kinderen genieten er van alle faciliteiten om met hun opleiding een goede toekomst op te bouwen.
Alle leerlingen in het Abhaya Indiaproject doen het goed.
Twee van onze Abhayakinderen verloren in het afgelopen jaar helaas hun vader.
Alle leerlingen zijn na de zomervakantie teruggekeerd naar hun respectievelijke scholen.
We hadden het afgelopen jaar zeer goede studieresultaten. De meeste kinderen hebben goede cijfers behaald en
velen zijn naar het hoger onderwijs gegaan.

Er is altijd wat verwarring bij jullie over het onderwijssysteem in India. Ik wil graag een paar details met jullie delen.
Een kind moet volgens de regels van de overheid 6 jaar oud zijn om naar het 1e leerjaar te gaan
(in plaats van leerjaar gebruiken wij de term “standard”). Het duurt dan 10 jaar om de 10e klas te voltooien
(de 1e t/m 5e klas staat bekend als Lower Primary, de 6e t/m 8e klas als Higher Primary en de 9e en 10e klas als
High School). De student heeft dan 2 jaar pre-universitaire studies (de 11e en 12e graad staan bekend als
Higher Secondary).
Dan volgen drie jaar bachelor studie (universitaire graad).
De student is dan 21 jaar oud als hij geen enkel jaar heeft moeten dubbelen.

De hogere professionele studie vergt 2 of 3 jaar, zoals bachelor in verpleegkunde (3 jaar), bachelor in onderwijs
(B.Ed) om leraar te worden (2 jaar), bachelor in geneeskunde of techniek, enz.
Tegen de tijd dat de student een professionele graad behaalt, is hij/zij 24 jaar oud en als hij/zij een Master's Degree
wil behalen vergt dat nog eens 2 jaar studie.

We hebben dit jaar een uitzonderlijk hete zomer gehad. In de maanden april en mei liep de temperatuur op tot 40°C,
met uitschieters tot 47°C. Maar het leven gaat door met lachen en glimlachen.
We hebben de hitte overleefd, hoewel er enkele kinderen en ouderen zijn overleden aan de gevolgen van de hittegolf.

Dengue fever (knokkelkoorts) is een ziekte die onze samenleving vaak bedreigt.
Op scholen en in gezondheidscentra worden mensen geïnformeerd en bewust gemaakt van de gevaren van deze
ziekte.

We hebben vroege regens gekregen dit jaar. Onze streek is dus nu verlost van de hitte en de mensen ervaren
een draaglijk weer met temperaturen van 30 tot 35°C.

We maken van deze gelegenheid gebruik om jullie persoonlijk te bedanken voor jullie speciale verjaardags- en
kerstcadeaus, steun van jullie familie en wenskaarten voor de kinderen. Ze zijn altijd zo blij om deze te ontvangen.
Let op: mijn adres is gewijzigd.

Onze dank aan u allen namens de kinderen en hun families en alle begunstigden voor jullie vrijgevigheid.
We wensen jullie een goede gezondheid en geluk.

Father Nathan

(Terug naar inhoud)

Afgestudeerd! En dan ...
 

Eindexamen gedaan, diploma behaald … het is voor elke jongere een mijlpaal in zijn of haar leven.
Een eindpunt en tegelijkertijd een nieuw begin. Dat is in India niet anders dan bij ons.

Elk jaar weer is er een groep Abhaya-kinderen die afstudeert. En daarbij is er toch één groot verschil: hun herkomst.
Alle kinderen die in het Abhaya Indiaproject opgenomen worden zijn afkomstig uit de armste laag van de bevolking.
Denk dan vooral aan de kastelozen. Dit zijn families die al generaties lang een onzeker bestaan leiden en met een
hoge graad van analfabetisme. In zo’n omgeving is naar school gaan geen prioriteit.
Dat kost alleen maar geld, dat er toch al niet is …

Maar deze kinderen zijn best wel intelligent, ze moeten alleen maar de kans krijgen hun talenten te ontplooien.
Dat is precies wat een peter of meter mogelijk maakt. Mits een kleine maandelijkse bijdrage kunnen deze kinderen naar
uitstekende scholen en worden ze bijvoorbeeld goed opgeleide vaklui, technici, elektriciens. De besten kunnen zelfs
doorstromen naar hoger of universitair onderwijs en een academische graad behalen.
Ze zullen op korte termijn een behoorlijk betaalde job vinden. Terugdenkend aan hun herkomst: dit is een kwantumsprong!

Het eindresultaat is in elk geval hetzelfde: een eerste generatie jongeren die ontsnapt is uit de vicieuze cirkel van
armoede en onwetendheid van hun voorouders.
Het is hun verdienste, ze hebben er hard moeten voor werken.
Maar het is ook voor een stuk de verdienste van hun peters en meters die dit mogelijk gemaakt hebben.
Ze kunnen er allemaal fier op zijn. Ze hebben een steen verlegd in de rivier … (luister nog maar eens naar dat mooie
lied van Bram Vermeulen).

Hierna laten we enkele afgestudeerden zelf aan het woord. De teksten hebben we uiteraard vertaald uit het Engels.
Ontdek hun verhaal en hun dankbaarheid voor de kansen die ze gekregen (en benut) hebben.


Lourdupriya

Ik werd uitgekozen voor sponsoring toen ik op de basisschool zat. De belangrijkste reden was de armoede in ons gezin.
Father Nathan bezocht mijn ouders en mij en motiveerde hen om een goede toekomst op te bouwen, weg uit de armoede.
Zodra ik de 10e klas had afgerond volgde ik twee jaar het St. John's Pre-University College en van daaruit ging ik naar
de universiteit en studeerde af als Bachelor of Commerce.

Toen begon ik interesse te krijgen om leraar te worden op een middelbare school, dus ging ik naar de Bachelor of Education
Course die twee jaar duurt. Na het behalen van mijn B.Ed. ging ik aan de slag als lerares op een school.
Omdat ik naast academische vakken ook van dansen en zingen houd, vind ik het leuk om met kinderen en studenten
om te gaan. In mijn vrije tijd heb ik ook mijn Master in Geschiedenis afgerond.

Dit alles is alleen mogelijk geworden door Abhaya India, mijn peetouders en Father Nathan.
Terwijl Abhaya India en mijn peetouders mij volgden vanuit het verre België, stond Father Nathan ons bij en steunde
mij en mijn familie. De kerstcadeaus en de steun van de familie die we ontvingen zijn nooit te tellen.
Zoveel hebben we ontvangen. Heel erg bedankt allen die vandaag een verschil in mijn leven hebben gemaakt. 

Je liefhebbende dochter Lourdupriya.

Yeshoda
 

Ik ben Yeshoda en vind het spannend om alle pleegouders in deze Nieuwsbrief te kunnen schrijven over mijn
voortgang in het onderwijs.
Hoewel ik op school in het Kannada gestudeerd heb, wilde ik me specialiseren in handel en boekhouding.
Mijn 11e en 12e jaar waren vooral accountancy vakken. Toen ik slaagde met een goed percentage cijfers, ging ik
naar een hogeschool in Ballari om mijn universitaire studie van drie jaar af te ronden.
Daarna heb ik mijn Master in Handel en Accountancy (M.Com) gedaan. Ik heb ook een jaar bankiersopleiding gevolgd.
Onmiddellijk kon ik aan de slag bij een school als stafmedewerker en begon ik geld te verdienen voor mijn familie.

Ik bereid me ook voor op vergelijkende examens voor een baan bij de overheid. Ik ben gelukkig in mijn leven.
Ik ben nog niet getrouwd. Tot die tijd wil ik nuttig zijn voor mijn familie. Vandaag is mijn geluk te danken aan
Abhaya India en vooral aan mijn sponsorouder die veel van me hield en me met veel liefde en financiële hulp heeft
gesteund. Ik kan haar hulp niet vergeten om ons vernielde huis te herstellen in 2014.
Ik dank mijn sponsorouder en alle leden van de Abhaya India groep. Ik hou van jullie en dank jullie.

Yeshoda.

Akshitha
 

Ik ben Akshitha uit Ballari. Ik ben opgegroeid met mijn jongere broer, die een lichamelijke beperking heeft.
Mijn moeder is lerares op een privéschool in Ballari. Zij wilde dat ik in het Engels ging studeren.
Dat liep samen met mijn moedertaal, Telugu, en de taal van de staat, het Kannada en de nationale taal, het Hindi.
Na mijn 10e klas ging ik in de twee jaar voorafgaand aan de universiteit natuurwetenschappen en wiskunde
studeren als hoofdvakken.

Daarna slaagde ik voor de Karnataka Common Entrance Test (KCET) en werd ik geselecteerd voor het
College of Engineering. Ik heb vier jaar lang Electrical and Electronics Engineering gestudeerd.
Na mijn studie werkte ik als ontwerpingenieur voor Hindustan Aeronautic Limited in Bangalore.
Nadat ik wat geld had gespaard, heb ik onlangs mijn baan opgezegd om verder te gaan met mijn
Master in Engineering. Op dit moment bereid ik me voor op de Graduate Aptitude Test in Engineering (GATE),
die me toegang tot een goede universiteit zal opleveren om mijn Master af te ronden, met minder kosten als
ik een hogere ranking behaal.

Ik ben nog niet getrouwd. Ik wil eerst deze twee jaar van mijn master doen en een grotere en betere baan
krijgen. Daarna zal ik aan mijn huwelijk denken.

Ik ben Abhaya India echt dankbaar voor alle steun, gedurende bijna 15 jaar.
De eerste jaren waren makkelijk om het schoolgeld te betalen en boeken en uniformen te kopen.
Maar voor mijn ingenieursopleiding nam ik samen met Abhaya Support een studielening en nadat ik een
baan had, begon ik met terugbetalen.
Abhaya India was de bron die mij motiveerde om te studeren en een goede opleiding te volgen.
Nu ik 26 jaar ben, geef ik alle eer aan mijn moeder en Abhaya India voor de hoogten waartoe ik ben gegroeid. 
Ik betuig mijn dank aan mijn pleegouders en alle Abhaya bezoekers die ons regelmatig bezochten.
Wandanee (dank u) en namaste (groetjes).

Akshitha.

(Terug naar inhoud)

Winkelen in India ... (deel 3 en slot)


De ouderen onder u herinneren zich beslist nog de tijd van vὀὀr de super- en hypermarkten.
Elk dorp had toen wel een of meer zelfstandige kruideniers, de winkels waar je terechtkon voor alle dagelijkse producten.
Die winkels zijn haast allemaal verdwenen onder de druk van de grote winkelketens. Hier en daar komen ze wel wat terug,
maar dan als buurtwinkel en onderdeel van een van de grote distributieketens.

Niets van dat alles in India. Alsof de tijd er heeft stilgestaan. Het concept van de grote ketens is er (nog) niet doorgedrongen.
Dit in tegenstelling tot andere Aziatische landen, waar je de grote internationale spelers wél vindt.
In Beijing bijvoorbeeld konden we lekker gaan winkelen in een Carrefour, weliswaar met een Chinees assortiment.
Er bestaan wel enkele Indiase ketens, maar hun omvang en economisch gewicht is beperkt.
Zeker in de landelijke gebieden is het nog altijd de traditionele kleinhandel die overheerst.

In zijn allereenvoudigste vorm zien we dan iemand per fiets de dorpjes rondrijden.
Zijn fiets is overdadig behangen met plastic kruiken, die hij aan de lokale bevolking tracht te slijten.
Of denk aan de vrouwen die je vaak langs de weg ziet zitten en die hun eigen gekweekte groenten verkopen.
 

Een kar, wat bokalen en zoetigheden en je hebt een snoepwinkeltje.


Wat grotere plaatsen hebben vaak een wekelijkse markt, met het soort aanbod dat je ook bij ons op markten vindt:
groenten, fruit, kledij, schoeisel, enz. Let bij die laatste categorieën op voor namaak. Op een lokale markt werden ons
voor slechts enkele euro’s Lacoste-poloshirts aangeboden, inclusief het bekende krokodilletjeslogo, maar bij nader
toezien van zeer bedenkelijke kwaliteit.

En dan zijn er dus de lokale winkeltjes, waar je terechtkunt voor alle dagelijkse behoeften.
Je vindt ze overal, er moeten er miljoenen zijn in India. Het is allemaal kleinschalig, maar ze vervullen een essentiële
rol in de lokale economie, tot en met krediet geven als een klant even wat krap bij kas is.
Wie wat meer gespecialiseerde producten of apparaten zoekt moet in elk geval naar een nabijgelegen centrumstad.
Wat telkens opvalt is de grote servicebereidheid. Toen Father Nathan pas in Sirwar aangesteld was gingen we hem
bezoeken. In zijn nieuwe verblijf ontbrak het aan allerlei benodigdheden. Toen zijn we met hem naar Raichur gegaan,
hebben daar een werktafel en stoelen gekocht, een nieuwe printer en nog wat andere zaken.
Dezelfde dag nog kwam er een bestelwagen op zijn missie aangereden om de aangekochte meubelen te leveren!

Tot hier lijkt het allemaal kleinschalig en wat armoedig. Maar vergeet biet dat er ook rijke en steenrijke Indiërs zijn.
Die kunnen en willen luxeproducten kopen. Dat kan, maar dan moet je wel in de grote steden zijn.
In Chennai bezochten we eens een shopping center, vijf verdiepingen hoog vol boetieks en zeven daqen per week open.
Moslimvrouwen konden daar hun lange zwarte kledij kopen, maar dan in zijde, bestikt met zilver- en gouddraad en
opgenaaide parels.
Prijs navenant. We ontdekten er zelfs onze Belgische Samsonite-reiskoffers (ongeveer dezelfde prijs als bij ons).
Wil je nog meer uitpakken? In Bangalore zagen we een hypermoderne showroom van Jaguar en Land Rover,
die gerust naast de mooiste showroom in België mocht staan.
Niet dat we veel van die auto’s hebben zien rondrijden, maar er is blijkbaar wel een markt voor.

(Terug naar inhoud)


Briefwisseling met de kinderen in India

Het is belangrijk voor de morele steun van je petekind, dat je toch af en toe iets van je laat horen,
door een briefje of een kaartje in het Engels te schrijven.
Vergeet niet hierbij ook het nummer en de naam van het kind te vermelden. 
Het doet hen zoveel plezier.
Verwacht echter niet onmiddellijk antwoord. Dat is onmogelijk.
De kleinste kinderen kennen helemaal geen Engels en dus moeten de priesters alles vertalen, wat een hoop
extra werk is, dat we niet van hen mogen verwachten.
Maar schrijf zelf, stuur een foto van jezelf of je kinderen of kleinkinderen, het oneindige plezier voor het kind,
wanneer het zelfs maar een zichtkaartje ontvangt, is buiten verhouding tot de kleine moeite die het ons kost.

 

Kleef op de enveloppe een blauwe priority sticker (voor air mail) anders is je brief of je kaartje maandenlang onderweg.
Priority stickers zijn gratis verkrijgbaar bij de post. 

(Terug naar inhoud)



Boek : Namaskaara India

Vrij vertaald : "Gegroet India".
Geen dagboek of reisverhaal, maar een collage van indrukken, ervaringen en wetenswaardigheden.
Een confrontatie van onze westerse ideeën met de Indiase cultuur en maatschappij, gekruid met anekdotes, belevenissen,
commentaar, kritiek waar nodig en een vleugje humor.
Onmisbare lectuur voor wie, net als wij, wil trachten India een beetje te begrijpen.
Formaat A4, 94 blz., talrijke foto's. Prijs € 20 (inclusief verzendkosten).

De film op DVD



Bezoek mee de streek van Bellary (de stad), Sirwar, Maski, ... (het platteland) en ervaar hoe de mensen daar leven.
Beelden ook van onze projecten, het dagelijkse leven van de kinderen, ...
Een beklijvend beeld van India, zoals je het nog niet kende.
Taal: ingesproken commentaar in het Nederlands.
Duur : 23 minuten.
Prijs : € 18 (inclusief verzendkosten). 

Hoe bestellen ?   

Door storting van het bedrag op de bankrekening 001-6416300-20 (IBAN BE28 0016 4163 0020 - BIC GEBABEBB)
van Abhaya India vzw, met vermelding "Boek" of "Film". Bevestig je bestelling ook met een mailtje naar k.ritzen@belgacom.net
(dan kunnen we je bestelling sneller uitvoeren).
Zoals altijd gaat de volledige opbrengst naar onze projecten.

(Terug naar inhoud)


Help ons nieuwe peters en meters te vinden