Bezoek Abhaya-team aan de projecten in India
juli-augustus 2019

Eerst brachten we een bezoek van 3 weken aan de districten Ballari, Raichur en Koppal om er alle Abhaya projecten
te bezoeken. Deze projecten liggen verspreid over een oppervlakte bijna zo groot als België. We moesten dus
voortdurend van de ene plek naar de andere reizen, vaak via zeer slechte plattelandswegen en in een bloedheet
klimaat, met een gemiddelde temperatuur van boven de 35°C in de schaduw.
In totaal hebben we zo wel 1.000 km rondgehotst langs slecht berijdbare wegen, wat dus zeer vermoeiend was.
We hebben overal gefilmd en foto’s gemaakt om een mooie reportage te kunnen tonen op onze Abhaya activiteiten
in 2020.
Het resultaat van onze bezoeken aan alle petekinderen was boeiend, beklijvend en bij momenten emotioneel, maar
altijd schitterend. Zo zagen we dat vele kinderen uit extreem arme gezinnen de kans gekregen hebben om een diploma
te behalen en dankzij een stage in een bedrijf of in een hospitaal direct een goede job kregen dankzij hun bijkomende
training in deze firma of in een hospitaal.
 

Bezoek Vianney Vidyalaya School (Ballari) en enthousiaste kinderen met hun gekregen ballon.

Afdeling kleuterschool, met de kleuterleidsters, Father Nathan en Kathelijne.

Anderzijds hebben we ook tal van gesprekken gehad met verschillende hoogopgeleide Indiërs over de huidige situatie
in India. Ze zijn allemaal en om uiteenlopende redenen bezorgd. De huidige Minister-President Narendra Modi en zijn
Bharatiya Janata-partij (BJP) zijn Hindoe-nationalisten en dat heeft heel wat ongewenste gevolgen.
Alles wat niet Hindoe is wordt als minder gewenst aanzien en dat uit zich in de praktijk door allerhande kleine en grote
pesterijen.
De Indiase economie heeft de voorbije jaren een sterke groei gekend, wat in de media uitvoerig bewierookt is.
Tegelijkertijd verbetert er nauwelijks iets aan het lot van de 500 miljoen armen. Sociale voorzieningen, de kwaliteit van
het officieel onderwijs, de alom aanwezige corruptie, het zijn nog altijd even grote pijnpunten als voorheen.

De pers is voor het grootste gedeelte Modi-gezind (wiens brood men eet …) en voor kritische stemmen is er nauwelijks
ruimte. De pers in het buitenland gaat grotendeels mee in het hoera-verhaal van de “booming” Indiase economie, in het
zog van de officiële propaganda. Intussen blijkt wel dat de economische vooruitzichten op dit ogenblik veel minder
rooskleurig zijn en dat de hoge groeicijfers een stuk gezakt zijn.

Eén van de grote oorzaken van analfabetisme is de zeer slechte kwaliteit van de gesubsidieerde officiële scholen.
Als kinderen naar deze scholen gaan kunnen ze vaak nog niet fatsoenlijk lezen, schrijven en rekenen als uit het 6de leerjaar
komen. Het is enkel voor wie de middelen heeft om zijn kinderen naar een privéschool te sturen of naar scholen van het
katholieke netwerk, dat er een diploma kan behaald worden. Maar vermits deze scholen weinig of niet gesubsidieerd
worden door de overheid, moeten ze het maar zien te redden met hoge inschrijvingsgelden om hun leerkrachten en
personeel te kunnen betalen. Dit zorgt ervoor dat het onmogelijk is voor extreem arme gezinnen om naar goede scholen
te gaan. Daarom dat we ooit met Abhaya India een ondersteuning met peterschappen gestart zijn om kinderen uit extreem
arme gezinnen ook die kans te geven om een diploma te behalen en zo de vicieuze cirkel van armoede te doorbreken,
met een betere toekomst en dus weg uit de armoede.

Conclusie: eigenlijk is het de taak van de Indiase overheid om ervoor te zorgen dat alle kinderen in India, ook uit extreem
arme gezinnen toegang hebben tot gratis onderwijs van goede kwaliteit en sociale ondersteuning voor de allerarmsten in
de maatschappij, maar ze doen daar gewoon niets aan of te weinig en te laat.
Momenteel zijn er gelukkig nog ongeveer 3.000 kleine en grotere NGO’s actief in India, die in belangrijke mate de
tekortkomingen van de overheid weten te compenseren.

Een ander probleem is de totale verkeerschaos, die in dit grote land dagelijks voor onwaarschijnlijk veel dodelijke ongevallen
zorgt. Niemand houdt zich aan de verkeersregels. Bovendien zijn er vaak geen verkeerslichten op heel wat gevaarlijke
kruispunten, geen degelijke voetpaden en als die er al eens zijn, dan parkeren ze er gewoon hun bromfietsen op, zodanig
dat de voetgangers weer verplicht worden op de chaotische rijweg te lopen. Zelfs als je in een wagen zit met chauffeur
krijg je continu het gevoel dat er elk ogenblik een ongeluk kan gebeuren. Het verkeer in India is daarom ook één van de
grootste doodsoorzaken. Father Nathan vertelde ons dat er het afgelopen jaar weer enkele priesters dodelijk verongelukt zijn
op de weg. Dit is niet te verwonderen als je overal deze enorme verkeerschaos ziet. Er zijn ook nergens verkeerscamera’s
waardoor dus ook geen verkeersboetes kunnen uitgeschreven worden en waardoor dus alle verkeersregels genegeerd
worden.

Hierna een korte fotoreselectie van ons bezoek aan de Abhaya- projecten en de mooie resultaten ervan.
 

Lunch in het Abhaya home. De kinderen zijn nog 'geschminkt' van hun dansoptreden net daarvoor.
 

Bezoek aan het nieuw gebouwde verblijf voor de leerkrachtren in Sirwar.
 

Weerzien met Renuka, het allereerste petekind van Marc en Kathelijne.
Ze heeft intussen een mooi gezin, met 2 kindjes en stelt het goed.

Bezoek Nava Jeevana, opvang voor fysiek gehandicapte kinderen en voor blinde kinderen uit extreem arme gezinnen.
 

Deze man is zelf mindervalide en maakt in het atelier van Nava Jeevana krukken en loophulpstukken.
Zo heeft hij zelf een job en helpt op zijn beurt de kinderen in Nava Jeevana.

Kunstwedstrijd in de Vianney Vidyalaya school in Ballari. Dit soort tekeningen met gekleurde poeders noemt men
rangoli. Deze oeroude techniek wordt nog steeds van moeder op dochter aangeleerd. In een wat eenvoudigere vorm
vind je dergelijke tekeningen vaak aan de ingang van huizen, als een soort welkomstteken.

Deze jongens tonen hun creativiteit met beelden uit klei, die ze nadien verven.



Abhaya India op de OCMW-ontbijtbuffetten in Lochristi

Het OCMW van Lochristi organiseert elk jaar op twee opeenvolgende zondagen een ontbijtbuffet.
Dit jaar op 12 mei (Moederdag) en op 19 mei in het lokaal dienstencentrum 't Fazantenhof.
Deze ontbijtbuffetten trekken telkens veel volk aan, m.a.w. een uitverkochte zaal.
Iedere keer ktijgt ook een ontwikkelingsproject de gelegenheid om zich daar met een stand voor te stellen
en er zaken te verkopen voor het goede doel.

Dit jaar was Abhaya India aan de beurt.
We hadden een mooie stand opgezert in de inkomhal, samen met een hele reeks infopanelen.
We verkochten er bloeiende plantjes en diverse Indiase producten.
Beide weekends werden een succes, niet enkel qua verkoop, maar het leverde ook heel wat
nieuwe contacten op en zelfs ter plekke een nieuw peterschap.
Hieronder enkele foto's van het evenement.
 

Onze bloeiende plantjes gingen vlot van de hand.
 

In India met de hand gemaakte slingers met vogeltjes en belletjes ... kinderen vinden het super interessant.
 

Onze infopanelen kregen heel wat aandacht en velen namen een foldertje mee.


Brasschaat: succesvolle kaas- en wjnavond

Op zaterdag 23 maart vond in Ons Middelheem in Brasschaat de "Kaas- en Wijnavond" van Abhaya India plaats.
We mochten een hele zaal peters, meters en sympathisanten verwelkomen, die zich met graagte kwamen
te goed doen aan het rijkgevulde buffet met excellente kazen en bijhorende wijnen of andere vloeibare geneugten.

Bart en Brigitte De Groeve maakten eind vorig jaar een reis naar India en brachten een uitgebreid bezoek
aan Father Nathan en onze projecten. Zij zijn zelf peter en meter van 6 kinderen in India en voor hun was het dus
ook een emotioneel weerzien met deze kinderen, zeven jaar na hun vorige bezoek.
In onze vorige nieuwsbrief kon je al een verslag lezen van Bart, maar nu kwam hij het nog eens uitgebreid
vertellen en toelichten met projectie van zijn foto's. Recent nieuws dus met veel nieuw beeldmateriaal
uit de eerste.hand.

We willen hier zeker alle Abhaya-medewerkers en vrijwilligers bedanken, die het allemaal georganiseerd en
in goede banen geleid hebben.
Vatbaar voor herhaling? Zeker weten ...

Hieronder een aantal sfeerbeelden van deze mooie avond.
 

De bezoekers stromen binnen.
 

Kaas à volonté.
 

En het smaakt heerlijk.

Onze jongste eter.

Overzicht van een gedeelte van de zaal.

 

Privacyverklaring

Abhaya India vzw hecht veel belang aan de bescherming van je persoonsgegevens en je privacy.
Sinds de oprichting van onze organisatie gaan wij per definitie zorgvuldig om met je gegevens.
Nu dus ook in overeenstemming met de toepasselijke wet- en regelgeving, in het bijzonder
de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), ook gekend als General Data Protection Regulation (GDPR).

Welke gegevens verwerken we en waarom?
Bij het inschrijven voor een peter- of meterschap of sponsoring heb je ons een aantal persoonsgebonden gegevens
toevertrouwd, die nu eenmaal noodzakelijk zijn in functie van dit doel: naam en adresinformatie, aanspreektitel,
telefoon- en/of GSM-nummer, e-mailadres.
Vanwege gedane betalingen hoort daar ook uw bankrekeningnummer bij.
Voor bedrijven ook het BTW-nummer.
Deze gegevens zijn noodzakelijk voor de contacten tussen Abhaya India vzw en jij zelf, het door ons opvolgen
van betalingen en onze verplichtingen t.a.v. de overheid (bijvoorbeeld de jaarlijkse opgave van de fiscale attesten
aan de FOD Financiën).
Wij verzamelen geen andere persoonsgebonden gegevens dan deze die voor het doel noodzakelijk zijn.
Onze website http://www.abhaya.be verzamelt geen persoonsgebonden gegevens.

Wat gebeurt er met je gegevens?
Je gegevens worden opgeslagen in een database op de computers van Abhaya India vzw
(dus niet in the cloud of op externe servers).
Deze gegevens zijn slechts voor een beperkt aantal Abhaya-medewerkers toegankelijk, ten behoeve van de
boekhouding en de administratie en zij zijn gebonden tot geheimhouding en het in stand houden van de
beveiligingsketen van deze data.
Beveiliging van de gegevens is voor ons van het hoogste belang.
Onze computersystemen zijn doeltreffend beschermd tegen ongeoorloofde toegang, om elke kans op
datalekken te voorkomen.
Je gegevens worden nooit aan derden doorgegeven, tenzij waar dit wettelijk verplicht en toegestaan is,
met name tegenover de overheid.
Je gegevens worden bijgehouden zolang dit relevant is voor het beoogde doel of op grond van de wetgeving
vereist is en worden daarna gewist.

Je rechten omtrent je gegevens
Je hebt altijd recht op inzage, correctie of verwijdering van de persoonsgegevens die we van je ontvangen hebben.
Voor eventuele vragen of klachten mag je altijd contact met ons opnemen.
Je hebt ook altijd het recht een klacht in te dienen bij de Privacycommissie, dit is de toezichthoudende autoriteit
op het gebied van privacybescherming.
Voor alle vragen kun je altijd contact opnemen met Abhaya India vzw, Dorp-West 87, bus 103, 9080 Lochristi –
tel: 0473 42 36  95 – mail: k.ritzen@belgacom.net

Abhaya India met GROS Lochristi op de ECO-Expo

Het weekend van 9 en 10 juni vond in Lochristi de Eco-Expo plaats, een tweedaagse beurs waarbij alles draait
rond duurzaamheid en milieu.
Dat deze thema's  heel wat raakvlakken hebben met ontwikkelingssamenwerking is duidelijk.
Dus was ook Abhaya India vzw van de partij in een gemeenschappelijke stand van de GROS Lochristi
(GROS staat voor Gemeentelijke Raad voor ontwikkelingssamenwerking).
In de tent van de GROS konden de bezoekers kennismaken met de GROS zelf en de verschillende projecten
die er deel van uitmaken.
Voor ons dus een extra gelegenheid om Abhaya India te promoten.
 

Kathelijne geeft informatie over Abhaya India in de tent van de GROS.



Abhaya India met GROS Lochristi op de Baloise Belgium Tour

De Baloise Belgium Tour, voorheen de Ronde van België en ter plaatse "de koers" genoemd is al een aantal jaren
een vast gegeven in Lochristi. Dit jaar met de start van de 2de rit, Lochristi-Knokke, op donderdag 24 mei.
Traditiegetrouw organiseert het OCMW dan tegelijkertijd een groot ontbijt, annex cavabar.
Ook dit jaar mocht de GROS (Gemeentelijke Raad voor Ontwikkelingssamanwerking) deze cavabar verzorgen.
De opbrengst gaat naar het goede doel, met name de projecten die deel uitmaken van de GROS.
Daarbij dus ook Abhaya India vzw.
Het warme, zonnige weer zorgde voor extra veel dorst, dsu we verkochten een record aantal flessen cava!
Hieronder het GROS-team, klaar voor de actie.
 

Op de foto: 3de van links Schepen van Ontwikkelingssamanwerking Janine Stadeus en uiterst rechts Kathelijne.

Father Nathan op bezoek in België !

Na een bezoek van drie weken aan België is Father Nathan op 3 oktober teruggekeerd naar India.
Drie drukke weken, met een uitgebreid programma, maar ook en vooral twee "ontmoetingsmomenten" voor
alle peters, meters, sponsors en belangstellenden in het algemeen.
Het waren unieke gelegenheden voor een persoonlijke ontmoeting met Father Nathan en om uit de eerste hand
informatie te krijgen uit India, over de projecten en het welzijn van de gesponsorde kinderen.
 

Father Nathan bezocht onder andere de Vrije Basisschool Sint-Jozef in Lochristi.
Een "selfie" met Father Nathan vinden deze kinderen "keitof".
 

Abhaya India op de Wereldmeerdaagse in Brasschaat

Van 7 tot 22 februari vond in Brasschaat voor de tiende keer de Wereldmeerdaagse plaats.
Ook Abhaya India was daar andermaal present..

In totaal werd het evenement bezocht door ruim 6.000 scholieren uit Brasschaat zelf en de hele regio Noorderkempen.
De Wereldmeerdaagse is in de eerste plaats een educatief project, gericht op de eerste graad van het secundair onderwijs,
zeg maar de 13- en 14-jarigen. Een saaie les of droge uitleg werd hier vervangen door een interactieve totaalbeleving,
die de jongeren inzicht gaf in de problemen en hoe we kunnen werken aan een meer leefbare wereld in de toekomst.

In een veertigtal visueel aantrekkelijke doe-stands konden leerlingen zich inleven in de leefwereld van jongeren in het Zuiden,
voerden ze opdrachten uit in groepjes van drie of vier en zochten samen naar oplossingen.
Er waren in het weekend ook twee bezoekmomenten voorzien voor het grote publiek en ook daarvoor was de opkomst een succes.

De begeleiding van de doe-opdrachten in de verschillende stands gebeurde door medewerkers van de betrokken organisaties
en/of ervaren vrijwilligers. In totaal werkten 370 vrijwilligers mee om het geheel in goede banen te leiden.
Net als de vorige keer was Abhaya India vzw ook nu weer met een stand aanwezig op deze Wereldmeerdaagse.
Meerdere peetouders begeleidden de didactische activiteit in onze stand.
Het interactief spel met de leerlingen verliep zeer vlot en gaf hen de gelegenheid meer te leren over het kastenstelsel in India.
Geuren en kleuren trokken daarbij de aandacht, maar de strijd tegen onrecht was op zich een beklijvende ervaring en zette
zowel de leerlingen als de volwassenen aan tot actie.

De organisatie en de opstelling van de standen was erg verbeterd tegenover de vorige edities en we mogen gerust van een
professioneel uitgewerkt project spreken.
Velen waren erg geïnteresseerd in het hele opzet, lieten dit ook blijken en toonden zich meteen bereid om zich ook voor een 
volgende editie in te zetten. De appreciatie bij leerlingen en leerkrachten was dan ook een dankbare feedback na al het werk
dat er voor dit evenement werd verzet.

Na afloop werd de hele opstelling gedemonteerd en verhuisd naar Boom voor een gelijkaardige Wereldmeerdaagse
van 6 tot 16 maart. Daar werden ook nog eens 4.000 jongeren mee bereikt.
 

De stand van Abhaya India. Leerlingen komen in groepjes om hun opdracht uit te voeren.
Hier leren ze bijvoorbeeld een en ander over het kastesysteem.
 

Hier geeft Brigitte, die zelf een Abhaya-meter is, uitleg aan een gropeje kinderen.


Bezoek aan onze Abhaya-projecten in India: juli/augustus 2014

"En doe vele groeten aan alle leden van het Abhaya-team, de peters en meters, onze sponsors en allen
die Abhaya India een warm hart toedragen. We zijn hun ontzettend dankbaar".
Met deze woorden nam Father Nathan afscheid van ons, toen we (helaas) weer huiswaarts moesten.

Het was van 2010 geleden dat we nog een bezoek gebracht hadden aan onze projecten in India en dus
tijd om er weer eens heen te reizen. Voor een evaluatie van de bereikte resultaten, om te horen en te zien
waar nu de dringendste noden liggen en te overleggen hoe we eraan kunnen werken.
En om de kinderen terug te zien natuurlijk. Ze maken het allemaal uitstekend.
Er zijn inmiddels vele nieuwe kleintjes bijgekomen. De anderen, wat zijn ze groot geworden. Vier jaar maakt een
enorm verschil in een kinderleven. De kleinsten van toen zijn nu flinke jongens en meisjes.
De groteren van toen zijn bijna volwassenen. Ze zitten nu in de laatste jaren van het middelbaar onderwijs,
sommigen volgen intussen hoger onderwijs of zijn afgestudeerd en hebben al een goede job gevonden.
Er zijn onderwijzers en onderwijzeressen bij, technici, ambtenaren, verpleegsters, ... en dan besef je ten volle
hoe zinvol het is deze kinderen te steunen.

Het is ook uitkijken om al die fijne mensen terug te zien die we in de loop van onze vorige bezoeken hebben
leren kennen en die zich elke dag opnieuw inzetten voor een maximale ontplooiing van de kinderen.
"Onderwijs is zoveel meer dan hersenen vullen met kennis," zegt Father Nathan.
 

Een hele school staat ons op te wachten bij onze aankomst, allemaal perfect in de rij (ondenkbaar bij ons).
 

Studerende kinderen in Maski.


En dus rotsen we wekenlang doorheen het hele gebied. Enkel de districten Bellary, Raichur en Koppal, waar onze
projecten gelegen zijn, beslaan een oppervlakte van ruim 24.000 km2 (ter vergelijking: België is 30.500 km2 groot).
De meeste verplaatsingen doen we per jeep, want de wegen zijn vaak abominabel slecht. Je denkt dan soms:
"Het is maar 30 kilometer ver", maar het kost je wel twee uur hotsen botsen en tussen de ergste putten
door slalommen. We hebben het er graag voor over, want telkens wacht ons een hartverwarmend onthaal,
in de scholen, in de dorpjes, op de missies, ...
Het is haast een vast ritueel, de kinderen staan ons op te wachten, we krijgen een enthousiast welkomstceremonieel
compleet met bloemenkrans en een rode stip op het voorhoofd. De kinderen voeren dansjes voor ons op
en we delen gul pennen, balonnen en snoepjes uit. Ook voor hen is het op deze dag een beetje feest.
 

Overal delen we pennen, snoepjes en balonnen uit.
 

En zelfs met een simpel balonnetje kan de pret niet op.


Een van de hoogtepunten van onze trip was het bezoek aan ons project voor HIV-besmette kinderen.
In afwachting van de voltooiing van het voorziene Abhaya-home (waar we 50 kinderen zullen kunnen opvangen)
is er al heel wat gebeurd. Zusters uit Bangalore (waar hun orde een groot project voor HIV-besmette kinderen
heeft - maar dat is wel 350 km van Bellary) zijn nu al actief in onze regio. Zij zullen instaan voor de dagelijkse
leiding van het Abhaya-home.
Hun eerste opdracht was de ergste noden in het omliggende gebied op te sporen, m.a.w. HIV-besmette
kinderen te lokaliseren. Dit is niet vanzelfsprekend, want veel wordt verborgen gehouden voor buitenstaanders.
Anderzijds worden deze kinderen vaak verstoten door hun omgeving en hun eigen familie. Ze hebben
geen ouders meer of hooguit een zwakke moeder, die zelf HIV-besmet is.
Bij hun zoektocht kwamen ze zulke schrijnende gevallen tegen, dat er eigenlijk niet langer kon gewacht worden.
Dus werd voor de zusters een groot huis gehuurd, waar ze nu al een aantal kinderen opvangen, in afwachting
dat het Abhaya-home klaar is. We zijn de kinderen en de zusters gaan opzoeken. Lieve zusters, vrolijk spelende
en zingende kinderen, die hier nu een bijna normale jeugd kunnen beleven.
De zusters kennen ook de weg om aan de nodige medicatie te geraken voor de kinderen. De overheid stelt die
gratis ter beschikking, maar zoals met veel zaken in India, je moet weten hoe je toegang krijgt tot die hulpprogramma's.
De taak van de zusters is complex en gaat veel verder dan het opvangen en verzorgen van deze kinderen.
Ze werken er ook aan om de kinderen te leren omgaan met hun ziekte, om ze opnieuw zelfvertrouwen bij te
brengen. In hun eigen omgeving werden deze kinderen gemeden, misprezen, als minderwaardig beschouwd.
Zelfs van eigen familie kregen ze te horen dat ze zouden sterven ...
Om dit opnieuw recht te zetten is veel liefde nodig, ervaring en veel tijd. We hebben met eigen ogen kunnen
zien dat deze zusters dat kunnen.
 

De zusters en de HIV-kinderen voor het huis waar ze nu al opgevangen worden.


We zijn uiteraard ook onze blinde kinderen gaan opzoeken in Bellary. Ze maken het allemaal uitstekend.
Hun vroegere blinde leraar heeft helaas moeten afhaken om gezondheidsredenen, maar intussen is al
een nieuwe leraar aan de slag. Zo krijgen ze toch elke dag les. Braille, uiteraard, maar evengoed rekenen
lezen, en nagenoeg alle zaken die andere kinderen van hun leeftijd te leren krijgen. Het valt op hoe ze zich
veel beter dan vroeger uit de slag trekken en hun zelfvertrouwen.is enorm toegenomen. We herinneren
ons nog hun eerste moeizame pogingen om de weg te vinden met hun blindenstok. Dat gaat nu echt vlot.
 

Father Nathan met Deeraj en Malika, broer en zus, twee van de
blinde kinderen die via Abhaya India gesteund worden.


We eindigen waar we begonnen, bij Father Nathan. Sinds kort heeft hij een nieuw adres, in Sirwar.
Het is in India gebruikelijk dat de Fathers om de vijf jaar een andere functie krijgen. Zo heeft hij twee
termijnen in Bellary achter de rug en nu is het dus Sirwar geworden, voor een deel zijn eigen keuze.
"Ik sta nog het liefst van al temidden van de mensen die mijn hulp het meeste nodig hebben", zegt hij.
Sirwar hadden we vroeger al een paar keer bezocht en telkens was ons de extreme armoede van de
bevolking opgevallen. Dit is een plek waar je liefst niet wilt wonen, dat gevoel geeft het.
Ook het onderkomen van Father Nathan is meer dan bescheiden, om het zacht uit te drukken.
Zelf zit hij alvast vol plannen om van Sirwar iets te maken. Er is een school, waar nog heel wat
werk aan de winkel is, er moet een kindertuin komen, ... het zijn maar enkele van de zaken waar hij al
aan denkt. Van daaruit zal hij ook de komende jaren de coördinatie van onze projecten verzorgen.
 

Een onvoorstelbaar en ontroerend welkom door de schoolkinderen van Sirwar.
 

Bezoek aan een familie, waarvan kinderen via Abhaya India gesponsord worden. Een traditionele verwelkoming,
compleet met bloemenkransen en een rode stip op ons voorhoofd.


En dan is het voor ons tijd om weer te vertrekken. Weggaan is altijd wat jammer, maar na alles wat we
de afgelopen weken meegemaakt en gezien hebben, keren we terug met een goed gevoel en hoop voor
de toekomst.
"Wanneer komen jullie terug?" De kinderen vragen het, de Fathers en al die andere mensen die we
ontmoet hebben. Wanneer, dat weten we nog niet, maar dat we terugkomen staat vast!
 

Schoolkinderen wuiven ons uit. Tot ziens, we komen terug, dat staat vast.


Dit is een eerste, kort verslag van onze belevenissen in India de voorbije zomer.
Maar er komt uiteraard meer, o.a. in onze volgende nieuwsbrieven.
We hebben een oogst van alles samen ongeveer 4.000 foto's, uren video-opnamen voor een nieuwe film
en genoeg stof voor een nieuw boek. Binnenkort meer dus.
 

Deze foto is bijna een samenvatting van wat Abhaya India doet:
hoop brengen voor al deze kinderen.
 


Nieuws uit India over het Abhaya Home

Het is nog even (met ongeduld) wachten op de officiële bouwvergunning om aan de slag te kunnen gaan,
maar intussen wordt er niet stilgezeten.
Het rotsachtige terrein, waarvan men eerst beweerde dat het eigenlijk landbouwgrond was (terwijl er zelfs
nauwelijks onkruid kan groeien), mag alvast geëgaliseerd worden. Dit is een enorme karwei, waarvoor dan ook
de grote middelen moeten ingezet worden.
In afwachting van de start van de eigenlijke bouwwerken is alvast de "eerste steen" klaar, die door de bisschop
van Bellary ingezegend werd.
 

Het bouwterrein is rotsachtig en heuvelend en moet dan ook eerst geëgaliseerd worden vooraleer
het bouwen kan beginnen. Het inzetten van zwaar materieel, zoals deze Caterpillar graafmachine,
is daarbij onmisbaar. Je ziet duidelijk dat dit een dorre plek is en geen landbouwgrond.
 

Father Nathan, samen met de zusters, bij "onze" eerste steen.

Het Abhaya Home wordt stilaan meer concreet

Er is al heel wat over gezegd, Father Nathan is ervoor naar België gekomen en wat eerst nog maar
een idee was, begint alsmaar meer vorm te krijgen.
We hebben intussen ook al een eerste ontwerp. Het is nog geen definitieve versie, want omwille
van de eisen van de Indiase overheid moet er nog een en ander bijgestuurd worden, maar het geeft
toch al een goed beeld van waar we naartoe willen.
Voor de realisatie van dit project zijn aanzienlijke extra middelen nodig.
Elke gift hiervoor is dan ook meer dan welkom en, ter herinnering, elke gift van € 40 of meer
is fiscaal aftrekbaar.



Een paar toelichtingen ...
Links komt een slaapvleugel voor de jongens, rechts voor de meisjes.
Aan beide kanten komt ook een sanitair blok. Het halfronde gedeelte
bovenaan op het plan is een open ruimte, bestaande uit een afdak, dat
gedragen wordt door kolommen. Daar wordt gegeten. De keuken geeft
uit op deze ruimte.
Links en rechts zie je een "box room". Dat is het lokaal waar de
kinderen hun koffer met persoonlijke spullen bewaren.
Het gestippelde gedeelte in het midden is ook een open ruimte, eigenlijk
een binnentuin. Aan de voorzijde (onderaan op het plan) is de ingang,
met een wachtruimte, een kamer voor de toezichters en aan de andere
zijde een studielokaal (de kinderen zullen school lopen in de omgeving).
Op de verdieping komen twee logeerkamers.
Voor wie het graag allemaal op een groter formaat ziet : hier klikken. 


In India verrijst straks het Abhaya Home ...

Hieronder de tekst van een artikel dat kort geleden verschenen is in het zomernummer van
het blad "9080" en waarin uitgebreider wordt ingegaan op het hoe en waarom van het Abhaya Home.

Beeld je dit even in: je word geboren ergens in een klein dorpje in het binnenland van Zuid-India als
zoveelste kind in het gezin van een arme boer. Op het eerste gezicht ben je een normale, gezonde baby.
Alleen, je bent besmet met het HIV-virus. Je moeder ook, maar die heeft het ook nog maar pas vernomen.
Je vader is een paar maanden geleden gestorven, aan AIDS.

Dat zit zo: een kleine boer met een lapje grond hangt bijna helemaal af van de magere opbrengst ervan
om zijn gezin eten te geven. Maar deze streek is droog en dor. Zelfs tijdens het moessonseizoen valt er
vaak nauwelijks regen. Dan mislukt de oogst en is er nauwelijks eten. In het beste geval kunnen de ouders
af en toe enkele dagen aan de slag als dagloners op de velden van rijke boeren, die grote stukken
geïrrigeerde grond bezitten. Het loon is laag, maar het helpt om het gezin nog net te laten overleven.
Er is ook geen alternatief, in deze streek is geen industrie, waar ze mensen nodig hebben.
Naar het schijnt is er ver weg in de stad wél werk te vinden. Dus trekt de man daar naartoe, voor maanden
van huis. Het werk, dat valt tegen. Velen zijn naar de stad getrokken in de hoop op een beter leven en de
werkgelegenheid is er ook beperkt. Bovendien, wie niet kan lezen of schrijven krijgt alleen de laagste, slecht
betaalde karweien. Het leven ver van huis is al even hard. En dan gaat het fout. Na een kort avontuurtje met
een vrouw is de man HIV-besmet. Weet hij veel, dingen als HIV en aids en zo, daar spreken ze niet over in
zijn dorp.
Eens terug thuis raakt zijn vrouw al snel weer zwanger, maar tegelijk ook besmet met het virus.
En de baby, ja die is ook seropositief.
Naar een dokter gaan doen ze hier niet gauw. Weet je wel wat dat kost, een dokter, en er is al zo weinig geld.
Als ze dan uiteindelijk toch moeten gaan is het vaak al veel te laat.
Nu staat de vrouw er alleen voor, zelf HIV-patiënte, met een stel kleine kinderen en het jongste is ook besmet.
En eens dat geweten is worden ze allemaal gemeden als de pest. Het zou wel eens besmettelijk kunnen zijn.

Wat denk je? Overdreven, dit verhaal? Een alleenstaand geval?
Weet dan dat er alleen al in de Indiase deelstaat Karnataka, waar Abhaya India actief is, naar schatting
11.000 kinderen leven met HIV/aids. Tussen 2007 en 2010 stierven bijna 300 jonge kinderen aan AIDS.
Karnataka zit daarmee in de top drie van alle Indiase deelstaten, een triest record.

We kunnen er iets aan doen en we moeten er iets aan doen!

Kathelijne Ritzen, voorzitter van Abhaya India, vat het zo samen:
“Toen we in 2005 van start gingen met de vzw Abhaya India, richtten we ons aanvankelijk vooral op peterschappen,
financiële adoptie. Armoede en analfabetisme gaan hand in hand en de enige uitweg uit deze vicieuze cirkel is
opleiding, zorgen dat kinderen naar school kunnen, een beroep leren, een diploma behalen en zo een waardige
plaats in de maatschappij kunnen verwerven. Dat is nog altijd een essentiële taak en dank zij deze peterschappen
kunnen we nu ongeveer 300 kinderen een toekomstperspectief bieden.
Al snel kwam daar een tweede pijler bij. Tijdens onze studiebezoeken aan de projecten stelden we vast dat er ook
heel wat noden waren op het vlak van infrastructuur, om de leefomgeving van de kinderen te verbeteren.
Dankzij extra inkomsten uit giften en sponsoring konden we scholen uitrusten met sanitaire voorzieningen zoals
toiletten en douches. We gingen zorgen voor betere drinkwatervoorziening, herstelling van schoolgebouwen,
uitrusting van klassen, er kwam een speciaal project voor blinde kinderen, enz.
Dit alles in overleg en onder impuls van onze algemene coördinator ter plaatse, Father Nathan.”

En nu is er dus de AIDS/HIV-problematiek. 
 
Bij ons vorige bezoek aan India, in 2010, bezochten we op een dag ergens in het noorden van Karnataka een tehuis
voor AIDS-weeskinderen. Het was een heel nieuwe ervaring. Deze kinderen, die hun ouders verloren en zelf besmet
zijn met het HIV-virus, bleken helemaal niet zielig, zoals je misschien zou denken. We maakten er kennis met vrolijk
spelende kinderen, die voor ons liedjes kwamen zingen en dankzij de goede zorgen van de plaatselijke zusters een
bijna normale jeugd kunnen beleven. Schitterend werk doen die zusters daar.

En toen kwam kort geleden de vraag van Father Nathan: “Er bestaat in de wijde omgeving van Bellary geen enkele
opvang voor met HIV besmette weeskinderen en daar zou echt iets moeten aan gedaan worden … en of we dat
zagen zitten”. Zo ontstond het idee van een “Abhaya Home”. Dat idee wordt intussen in detail uitgewerkt, budgetten
worden opgemaakt en binnenkort krijgen we de eerste bouwplannen te zien. Een groep zusters uit Bangalore,
die ervaring hebben met de opvang van AIDS-kinderen is al bereid gevonden het opvangtehuis te leiden.
Nu komt dus het grote werk, dit alles in de praktijk omzetten. Een meerjarenproject en tot nu toe tevens het grootste
in de geschiedenis van Abhaya India.
De eerste fase is het gebouw realiseren en wat er verder aan infrastructuur nodig is.
Aansluitend zullen we voor de opgevangen kinderen een peterschapsactie opzetten, maar dat zal pas naar eind
2013 concreet worden.

Je zal begrijpen dat voor dit alles aanzienlijke middelen nodig zijn. Mede daarom hebben we  Father Nathan deze
zomer uitgenodigd naar België en zijn bezoek staat dan ook grotendeels in het teken van dit “Abhaya Home” en het
inzamelen van extra middelen die hiervoor nodig zijn.
HIV-besmetting is geen doodvonnis. Mits een volgehouden medische behandeling kunnen deze kinderen een bijna
normaal leven leiden. Bij voorbaat hartelijk dank aan allen die ons hierbij willen steunen. Elke euro is meer dan
welkom en, zoals altijd, omdat onze hele organisatie met vrijwilligers gebeurt, gaat elke euro ook integraal naar
het project. Voor giften vanaf € 40 kunnen we ook een fiscaal attest afleveren.
 

Na de rampzalige overstromingen in 2009 heeft Abhaya India voor de meest getroffen gezinnen,
die alles kwijt waren, nieuwe huisjes gebouwd.
En, aansluitend op ons verhaal: de vrouw op de foto heeft haar man verloren aan AIDS en is zelf
HIV-positief.